Omgaan met verlies

Relaties/Carriere/Familie/Geld​/Balans

/Lichaam & Geest​/Communicatie​

 

Ieder mens maakt in zijn leven het verlies van een dierbare mee: een partner, een ouder, een broer, een zus of een kind. Soms komt een verlies heel onverwacht, soms komt het na een periode van ziekte. Hoe de omstandigheden ook zijn, de kern van het verwerken van een verlies is hetzelfde.

 

Hoe rouw jij?

 

Rouwen is het geven van je eigen antwoord op het verlies van een dierbare. Je probeert je aan te passen aan de nieuwe situatie: aan het leven zonder de ander. Als je een ingrijpend verlies meemaakt gaat er van alles door je heen. Je vraagt je af wat jou overkomt en welke reactie normaal is. Dan is het goed om te weten, dat je ervaringen nooit vreemd of gek zijn. Er is niet één goede manier van rouwen. Ieder rouwt op zijn eigen manier. Het is wel goed om stil te staan bij wat jouw manier is. Om na te gaan welke lichamelijke reacties, gedachten, gevoelens en gedragingen jij hebt. Als je dat weet kun je bekijken welke reacties jou helpen en welke je belemmeren bij het verwerken van het verlies.

 

 

Wat zijn de vijf fases van rouwverwerking?

 

Iedereen heeft zijn eigen manier van rouwen. Net zoals elke persoon anders is, gaat ook elke persoon anders om met rouw. Naast de persoonlijkheid zijn de omstandigheden ook afhankelijk van verlies. Is de situatie/impact onverwachts of zat het moment van verlies er al langer aan te komen? Deze factoren zijn van belang wanneer je kijkt naar manieren van omgaan met rouw. Ondanks dat iedereen verschillend in omgang met rouw zijn er toch wel fases vast te stellen die (vrijwel) iedereen die rouwt, doorloopt. Deze fases zijn natuurlijk niet voor iedereen even intensief en ook de tijd die iemand doorbrengt in een van fases, verschilt van persoon tot persoon.

 

Ontkenning

De eerste fase van het rouwproces is ontkenning: een algemeen afweermechanisme van ons brein. De waarheid is te erg om te bevatten, dus ontkennen we dit geheel of gedeeltelijk om onszelf te beschermen tegen de pijn.

 

Boosheid

Rouwverwerking is méér dan intens verdrietig zijn. Juist bij rouwenden zie je vaak boosheid. Boosheid op het lot, de artsen, God, de omgeving… Dit lijkt soms misschien wat vergezocht. Maar in feite is het een gezond verdedigingsmechanisme.

 

Het gevecht aangaan

Veel mensen proberen om hun verlies te verwerken door het gevecht aan te gaan of door zichzelf doelen op te leggen. Het is in deze fase van rouwverwerking dat mensen marathons gaan lopen tegen bepaalde ziektes, een wereldreis maken of vanaf nu echt stoppen met roken.

 

Depressie

Wanneer nabestaanden gaandeweg tot de ontdekking komen dat ontkennen, boos worden en/of het gevecht aangaan niet helpen om het verlies te verwerken, volgt vaak de depressie fase. Deze wordt grotendeels veroorzaakt door de machteloosheid die je als rouwende voelt: er is niets, maar dan ook niets, wat je aan het gebeurde kunt veranderen.

 

Aanvaarding

Hoeveel verdriet en pijn je als nabestaande ook hebt, er komt een dag dat je gaat proberen om het verlies een plaatsje te geven. Dit betekent niet dat je dan iemand niet meer mist of dat je probeert om de overledene te vergeten. Het betekent wél dat je probeert om je leven in te richten zonder je geliefde om je heen. Zoals vele zeggen ‘’De tijd verzacht de pijn.’’ (H.J. De Mönnink, 1996).