
Neem contact op: 088 - 525 74 72
Community
verlies en rouw
Het belang van lotgenotencontact is herkenning en erkenning. Weten dat je niet de enige bent en het delen van gevoelens, ervaringen en kennis is van groot belang. Wie begrijpt je beter dan iemand die in hetzelfde schuitje zit of zat. Een lotgenoot heeft aan één woord genoeg.
Een lotgenotengroep is geen therapiegroep en ook geen behandelprogramma. In onze lotgenoten groep ben je zoals je bent. Je hoeft niets. Iedereen kan op zijn of haar eigen wijze meedoen. Soms wil je alleen maar luisteren. Er is ook gelegenheid voor een actieve inbreng. Er gelden enkele basisregels zoals: aandacht hebben voor elkaar en niets naar buiten brengen van wat in de groep naar voren komt. Dit is belangrijk om een gevoel van veiligheid en vertrouwen in de groep te creëren. Waarover gesproken wordt bepalen de groepsleden zelf onder begeleiding van een Maatschappelijk Werker en/of ervaringsdeskundige.
Vanaf februari start de Community van Verlies en Rouw naast onze één op één counseling ook met een bijeenkomst van lotgenoten. Onder leiding van een maatschappelijk werker en ervaringsdeskundigen starten wij een groep met acht mensen. Eens in de twee weken zal er een bijeenkomst plaatsvinden op Avans Hogeschool te Breda. Elke bijeenkomst zal 1,5 uur duren. Mocht je interesse hebben kan je hieronder een datum kiezen om deel te nemen aan onze lotgenotenbijeenkomst. Je kunt je tot 25 januari 2016 inschrijven via het contactformulier.
-
Dinsdag 2 februari 19:00 - 20:30
-
Woensdag 3 februari 19:30 – 21:00
-
Vrijdag 5 februari 10:00 – 11:30
Lotgenoten


Aanmeldformulier
Annemiek, 39
‘’Erkenning vinden bij anderen die ieder op eigen manier worstelen met hetzelfde. Steun ondervinden bij elkaar. En gelukkig, ook samen lachen! We waren niet alleen elkaars lotgenoot, we voelden ons ook ‘bondgenoot’ zoals iemand het zei.’’
Peter, 45
‘’Ik geloof in de kracht van lotgenoten contact! Met veel warmte denk ik terug aan de jaren dat ik in een lotgenotengroep zat en de mensen die ik daar heb leren kennen. Ook al vond ik in mijn directe omgeving alle begrip en steun die ik maar kon wensen, in die groep voelde het echt als thuis komen.
Marianne, 51
‘’Tijdens de bijeenkomsten ontmoette ik andere ouders die ook hun kind hebben verloren door een verkeersongeluk. We hebben vooral veel gepraat over het verlies, ons gevoel en hoe we daar mee omgaan.’’
Bart, 26
‘’Ik dacht dat ik alleen was met mijn situatie, toen ik erachter kwam dat er meerderen jongeren waren met een familielid in detentie was dat al een grote opluchting. Wanneer ik in contact kwam met hen voelde ik mij erkent.’’
Tessa,19
‘’Op aanrader van mijn vriendin heb ik mij aangesloten bij een lotgenotengroep. In het begin was ik hier niet enthousiast over maar ik ben hier volledig op terug gekomen. De contacten die ik heb opgedaan met leeftijdsgenoten zijn contacten geworden voor eeuwig.’’